Θάψτε τους Νεκρούς – Βράβευση Θέμη Μουμουλίδη – 6η ΜΕΡΑ ΤΟΥ 12 ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Θάψτε τους Νεκρούς – Βράβευση Θέμη Μουμουλίδη – 6η ΜΕΡΑ ΤΟΥ 12 ου ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Το 12 ου Πανελλήνιου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας τίμησε τον σκηνοθέτη, συγγραφέα και σκηνογράφο Θέμη Μουμουλίδη,
Την επιμέλεια και την παρουσίαση εκανε η Πόπη Δασκαλάκη που μίλησε στους θεατές για τον καλό φίλο, τον άξιο και εμπνευσμένο σκηνοθέτη, την προσφορά του στο θέατρο, τον αξιοπρεπή τρόπο που συνεργάζεται και την συνεχή παρουσία του στην προσπάθεια του Συλλόγου μας να ενισχύσει την αγάπη για την τέχνη του θεάτρου. Μικρό μέρος από το πλούσιο έργο του παρουσιάστηκε στην οθόνη, ενώ Χαιρετισαν και μίλησαν για τον κ. Μουμουλιδη ο ηθοποιός Στέλιος Μάινας και η Κάτια Σπερελακη.

Ο ίδιος, στην αντιφώνηση, αναφέρθηκε στην αντίθεσή του στις δημόσιες τιμές και τόνισε ότι θα δεχτεί μόνο την τιμή που του γίνεται στην Ιεράπετρα για χάρη των πολλών καλών φίλων που έχει στην πόλη μας που εκτιμάει και αγαπάει πολύ. Δεν ξεχνάει ποτέ από πού προέρχεται, ότι είναι ένας απλός, λαϊκός άνθρωπος που πιστεύει στην περιφερειακή ανάπτυξη της τέχνης του θεάτρου και να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την πραγματοποίηση των ονείρων μας.

Ακολούθησε το καυστικό αντιπολεμικό δράμα «Θάψτε τους Νεκρούς» που παρουσίασε η θεατρική ομάδα Καθηγητών ΕΛΜΕ Ν. Ηρακλείου. Έργο βαθιά συγκινητικό, ανθρώπινο κι επίκαιρο, που φέρει την υπογραφή του Αμερικανού συγγραφέα Irwin Shaw, γραμμένο το 1936 με φόντο έναν ανώνυμο πόλεμο, καθήλωσε τους θεατές αναδεικνύοντας την παράνοια του πολέμου και την ανείπωτη θυσία των καθημερινών ανθρώπων για τα συμφέροντα των λίγων αλλά και υπογραμμίζοντας τη διαρκή μάχη των απλών ανθρώπων ενάντια στις επιταγές των ισχυρών. Η εξέγερση των νεκρών φέρνει στο προσκήνιο την ανθρώπινη δύναμη και το δικαίωμα στην αντίσταση, το δικαίωμα στη
ζωή ακόμα κι όταν αυτή η αντίσταση μοιάζει να υπερβαίνει τη λογική και τη φυσική τάξη. Οι νεκροί που ανασταίνονται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον άδικο χαμό τους, και δεν δέχονται να ταφούν, είναι όλοι οι σημερινοί σκλάβοι που δε θέλουν να παραμείνουν στη σκοτεινιά του κοινωνικού υπόγειου, σηκώνονται, ορθώνονται μαζί με τους ζωντανούς για να πάρουν τη θέση τους κάτω από τον ήλιο. Την παίρνουν;
Ευχαριστούμε τους συντελεστές της παράστασης που μας υπενθύμισαν ότι παρά τις τρομερές εξελίξεις και τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας, η ειρήνη και η δικαιοσύνη παραμένουν αέναα ζητούμενα. Η φρίκη του πολέμου θα εξακολουθεί να είναι σήμερα παντού γύρω μας αν δεν αφυπνιστούμε να την αντιπαλέψουμε.

Stefanos_Basarmidis